วันเสาร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2557

F.Font : ฟอนต์ลายเขียนหวัดๆ




Howto : ภาพนุ่มลายการ์ตูน

ใครที่เคยทำการดาร์ฟรูปมาแล้ว
การทำภาพนี้ก็มาจากการดาร์ฟ
แต่มันไม่ต้องลงสีแล้วเบลอเหมือนตอนดราฟ
อธิบายแล้วอาจจะงง ลองไปดูวิธีทำก่อนแล้วกันนะเคิฟฟ







ผลลัพธ์...





Howto : อักษรเพิ่มลด (เป็นยังไงมาดู)

ไม่รู้ว่าคนอื่นทำกันอย่างนี้หรือเปล่า
แต่วิธีนี้คิดค้นด้วยตัวเอง
อาจจะอินดี้จนยากไปบ้าง แต่ก็ถามได้นะคะ

เริ่มกันเลย แต่ขอให้คำเตือนสำหรับการทำแบบนี้นิดนึง
คือต้องใจเย็นหน่อย มันยากสำหรับคนที่เพิ่งใช้












(ลืมแคป) จากนั้นเราก็ไปเลเยอร์ที่ 2 เพื่อเปิดอันต่อไป ประมาณว่าเลเยอร์(Anime) 1 : 1 เลเยอร์(PS)
ค่อยๆเปิดเรียงไปเรื่อยๆ แล้วลองเล่นดูถ้ากันกันแล้วเอามาแชร์กันด้วยนะ ><





EX.งานที่เคยทำมา












Howto : เบลนภาพ

เปิดฮาวทูอันแรกก็ขอยกอันเก่ามาลงก่อน
แล้วจะค่อยๆสอนทำแบบอื่นๆต่อไป

ครั้งนี้จะทำการเบลนภาพ ซึ่งภาพที่ใช้ในการเบลน
ถ้าให้ดีควรให้เป็นภาพเซ็ตเดียวกัน
ไม่ผ่านการปรับแต่งสี หรือถ้าปรับก็ปรับมาเหมือนๆกัน
พื้นหลังควรมีลายน้อยๆหรือไม่มีลายเลยยิ่งดี
โอกาษที่ใช้ก็อัพทูยูเลย =___= แต่ที่เราใช้ส่วนใหญ่จะเป็นแนวโซแซด














TRIP ::




*แก้ไข จากเมกเจอร์ - เทกเจอร์ Texture




EX.งานที่ใช้การเบลน 











สารบัญ Photoshop


HowTo

Font
- เซ็ตฟอนต์ลายเขียน

วันอังคารที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2557

Last man standing [Trailer]

Last man standing ep.14[NC cut]

“พี่อยู่เฉยๆเถอะ เดี๋ยวผมทำเอง” ร่างสูงพูดพลางกดจูบลงที่ริมฝีปากบางซ้ำๆ

“นาย” เมื่อผละออก ร่างเล็กในอ้อมกอดได้แต่เม้มปากแน่น

“ต่อไปนี้พี่ต้องรักผมคนเดียวนะ ไม่งั้นเดี๋ยวโดน” มือหนาพูดพลางเชยคางมนขึ้น แล้วใช่สายตาคมจ้องลึกเข้าไปนัยน์ตาหวาน

“โดนอะไร?” เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา เพราะกลัวที่เดาไว้จะถูก

“ผมจะให้ตายคาอกผมเลย”




“ย้า~” มือบางตีไหล่หนาไปเบาๆ ซึ่งมันไม่สะเทือนเลยแม้แต่น้อย







มือหนาจัดการรวบแขนเล็กทั้งสองขึ้นแล้วตรึงไว้เหนือศีรษะ บดริมฝีปากร้อนแรงให้คนตัวเล็กแทบจะยืนต่อไม่ไหว ร่างสูงจึงค่อยๆดันร่างเล็กนอนราบที่โซฟาข้างกาย ลิ้นหนาตะวัดวนดูน้ำหวานจากโพรงปากเล็กอย่างกระหาย แต่ดูเหมือนว่าคนใต้ร่างจะไม่ยอมเหมือนกัน จึงพลัดกันวนไปวนมาจนเกิดเสียงดังกังวานให้ใจทั้งสองเต้นแรงขึ้นไปอีก มือหนาเริ่มไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปตามแขนขาวอย่างคิดถึงเลื่อนไปถึงชายขอบเสื้อ


“อื้อ” ร่างเล็กครางประท้วงเล็กน้อย แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะคนตัวสูงกำลังบดขยี้ริมฝีปากอย่างรุนแรงจนไม่เว้นวรรคหายใจ



มือหนาลากไปภายใต้เสื้อยืดของคนตัวเล็กแล้วค่อยๆเลิกเสื้อขึ้นจนถึงหน้าอกบาง เผยให้เห็นผิวขาวเนียนที่เขาเคยสัมผัสเมื่อนานมาแล้ว


ร่างสูงผละออกจากจูบแล้วค่อยๆไล้ลิ้นไปตามซอกคอขาว สูดกลิ่นหอมหวนอย่างลืมตัว ลืมหนาก็ไม่หยุดนิ่งลากไปมาจนเลื่อนมาถึงยอดอกสีชมพูอ่อน แล้วใช้นิ้วชี้คลึงเพื่อปลุกความต้องการของคนใต้ร่าง


“อ้ะซะ..เซฮุน”


“กลิ่นหอมของพี่กำลังทำให้ผมคลั่งนะ” เสียงทุ้งเอ่ยขึ้นเบาๆที่ข้างหูทำให้ร่างเล็กใจเต้นแรงโครมคราม “ผมขอนะครับ” ไม่พูดเปล่า พลางลุกขึ้นแล้วปลดกางเกงของตนและร่างเล็กออก จนคนตัวเล็กอายจนเอามือขึ้นมาปิดหน้า



“ทำอย่างกับพี่ไม่เคยอย่างงั้นแหล่ะ”




“ก็มันอายนี่” คนตัวเล็กบ่นงุ้งงิ้ง แต่ส่วนล่างกลับรู้สึกวาบหวิว



นี่ไม่คิดจะปิดแอร์เลยหรือไงกันเนี่ย



“เดี๋ยวพี่ก็ชิน” พูดจบร่างสูงก็จบขาขาวสองข้างของคนตัวเล็กขึ้นพลาดไหล่ เผยให้เห็นช่องทางรักสีสวย เขาขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้แก่นกายสามารถสอดผ่านเข้าไปได้ เพียงแค่เอาจ่อไว้ที่ปากทางคนตัวเล็กก็ถึงกับร้องลั่น



“อ้ามันเจ็บ”




“ผมบอกแล้วไงเดี๋ยวก็ชิน” ร่างสูงค่อยๆเบียดร่างเข้าหาร่างเล็กที่ใช้มือจิกแน่นที่พนักพิงโซฟา ความรู้สึกเจ็บและวาบหวิวกำลังครอบงำร่างกายส่วนล่างของเขาอยู่ ร่างเล็กบอดเล็กน้อยเมื่อคนตัวสูงเบียดแก่นกายเข้าไปได้จนสุด “อื้อแน่นจัง”








อื้อ” ร่างเล็กทำได้เพียงครางออกมาอย่างเบาๆ เมื่อเห็นอย่างนั้นร่างสูงจึงคิดสนุก ค่อยๆขยับร่างกายส่วนล่างให้เร็วขึ้นจนคนใต้ร่างครางลั่น จนพูดไม่เป็นภาษา



“อ้ะเซฮุน มันอื้อ”



“มันอะไรครับ?” ร่างสูงแกล้งหยอกคนตัวเล็กเล่น เมื่อเคลื่อนกายได้ง่ายขึ้นจึงขยับสะโพกของตนเร็วขึ้นเพื่อตอบรับตามเสียวซ่านที่มี



“มันเสียวอื้อ” ร่างเล็กครางแล้วกัดปากแน่น



“ครางออกมาสิครับ ผมอยากได้ยินเสียงพี่”




“อ้าเร็วอีกสิ”



ร่างสูงยิ้มรับอย่างอารมณ์ดีและซอยช่วงเอวให้ถี่ขึ้นจน พร้อมกับใช้มือหนารูดแก่นกายของคนตัวเล็กให้ถึงไปด้วยกัน ไม่นานนักทั้งสองก็ล้มลงนอนข้างกันอย่างเหนื่อยอ่อนกับกิจกรรมที่ทำไปเมื่อครู่



“ต่อกันไหมครับ?” ร่างสูงยิ้มร่าง นอนมองคนหน้าหวานจากด้านข้าง





“นายนี่นะ วันนี้พี่ต้องไปเคลียร์เรื่องให้จบก่อนนะ”




ก็ได้ครับ ผมไปด้วยนะ”


“นายจะไปทำไม”


“เผื่อเขาลงพี่ไงอยากรั้งพี่ขึ้นมาทำไง ผมไปด้วยดีกว่าเยอะ”


“อ่าๆ แล้วแต่เถอะ พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ” ลู่หานลุกขึ้นจากเตียง แต่ความเจ็บนั้นยังแผ่ซ่านไปตามช่วงเอว แม้จะไม่เจ็บเท่าครั้งแรกก็ตาม แต่มันก็เจ็บอยู่ดีล่ะน่า -0-




“สภาพนี้ให้ผมอาบให้ไหมครับ” เจ้าแป๊ะยิ้มยิ้มมองช่วงขาของร่างเล็กด้วยรอยยิ้มแสนหื่น





“เดี๋ยวก็ไม่ได้ไปไหนกันพอดี” ลู่หานพองลมที่แก้มเล็กน้อยแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป








“แต่คืนนี้พี่ไม่รอดแน่ เชื่อผมสิครับ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นที่มุมปากคนอายุน้อยกว่าที่นั่งมองประตูห้องน้ำ